In Frankrijk wordt vandaag opnieuw gedemonstreerd tegen de verhoging van de pensioenleeftijd van 62 naar 64 jaar. Afgelopen donderdag liepen soortgelijke protesten flink uit de hand, met veel gewelddadigheden. Vijf vragen over de protesten en de politieke gevolgen.
Vriend en vijand houden rekening met rellen. Veel demonstranten zijn erg boos op de regering, er lopen veel jongeren mee die vaak iets radicaler zijn dan de traditionele vakbondsmensen. Één er zijn Black Bloc-demonstranten: anti-kapitalisten die regelmatig vernielingen aanrichten en de politie aanvallen.
Alleen al in Parijs worden 5500 agenten ingezet. In heel Frankrijk zijn het er 13.000. Volgens minister Darmanin van Binnenlandse Zaken is die inzet nodig omdat “extreemlinkse activisten vernielingen willen aanrichten, mensen willen verwonden en agenten willen doden”.
Het is de tiende keer dat er een landelijke actie- en stakingsdag is tegen de verhoging van de pensioenleeftijd. De eerste was op 19 januari. De opkomst verschilt per keer. De autoriteiten zeggen dat het aantal deelnemers telkens schommelt tussen 300.000 en 1,2 miljoen, de bonden spreken van 1 miljoen tot 3,5 miljoen deelnemers.
Overigens zijn er niet alleen landelijke actiedagen. Sinds januari wordt er ook volop tussendoor actie gevoerd en gestaakt, in verschillende sectoren en op verschillende plaatsen. Er zijn regelmatig wegblokkades en spontane demonstraties en bij de spoorwegen en sommige vuilnisophaaldiensten wordt al weken gestaakt.
De wet die de nieuwe pensioenleeftijd regelt is officieel aangenomen, maar zonder stemming in de Franse Assemblée, vergelijkbaar met de Tweede Kamer in Nederland. Alleen het Franse Constitutionele Hof zal zich er nog over uitspreken: het hof gaat toetsen of de wet en de totstandkoming ervan voldoen aan de Franse grondwet. Overigens ging de Franse Senaat wel akkoord met het voorstel om de pensioenleeftijd te verhogen van 62 naar 64 jaar.
Veel deelnemers aan de demonstraties zeggen dat ze doorgaan tot de wet alsnog wordt ingetrokken. Vakbonds Voorman Laurent Berger stelde president Macron voor om de wet ‘op te schorten’. “Dat geeft ons de tijd om naar een sociaal en intelligent compromis te zoeken”, zei hij.
Tot op de dag van vandaag wil Macron niets van een compromis weten. Hij houdt vast aan de hervorming omdat de pensioenen straks anders niet meer te betalen zouden zijn, vanwege de vergrijzing.
