Het gebruik van kwik in het binnenland is schrikbarend. Milieu activist Erlan Sleur zegt zich zorgen te maken over de impact dat kwik heeft op de gezondheid van vooral de binnenlandbewoners. Het kwik gehalte dat in de lichamen van mensen is geconstateerd, is volgens hem zorgelijk.
Sleur nam begin oktober in Brazilië deel aan de bijeenkomst van inheemse organisaties in Latijns-Amerika over het gebruik van kwik in de goudvelden en de invloed daarvan op de leefgemeenschappen.
Volgens Sleur is toen bewijs geleverd hoe landen, die belangen in de goudwinning hebben, bewust het Minamata verdrag tekenen met de bedoeling de hiaten en de misleidingen (in de vorm van artikelen en bijlagen) hierin te gebruiken om kwikgebruik voort te zetten. Het VN Minamata Verdrag om kwik te verbieden, moet volgens hem flink op de schop want het heeft nu een averechtse werking.
Het Minamata-vedrag is het VN-verdrag tegen kwik. De VN stelden het verdrag op in 2013 en het verdrag trad in 2017 in werking. Het verdrag is voor Suriname op 31 oktober 2018 inwerking getreden. Sindsdien is het land dus gehouden aan de verplichtingen onder het verdrag.
Sleur hekelt het feit dat Suriname het verdrag heeft geratificeerd maar weinig doet om de mens te beschermen.
