Nu de Amerikaanse Republikeinse Partij en Donald Trumps campagneteam een nieuwe Democratische kandidaat tegenover zich vinden, hebben ze de juiste manieren nodig om Kamala Harris aan te vallen tijdens de verkiezingscampagne. Die plotselinge draai verloopt nog niet vlekkeloos.
De grote olifant in de hoek van de kamer is de afkomst van de nieuwe Democratische kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Harris identificeert zich als een zwarte vrouw van deels Aziatische afkomst. Dat haar kandidatuur daarmee historisch is, wordt openlijk gevierd aan Democratische zijde.
Tegelijkertijd waarschuwen sommige Democraten dat de nadruk vooral op de wapenfeiten en toekomstvisie van Harris moet liggen. Het is namelijk de vraag of een praktisch opgeleide witte kiezer uit een swingstaat als Wisconsin gevoelig is voor enthousiasme over doorbroken identiteitsbarrières.
De Republikeinen worstelen met een vergelijkbaar probleem, maar dan vanuit een ander perspectief. Kritiek op Harris met een racistisch of vrouwonvriendelijk randje is misschien geen issue voor de harde achterban van Trump. Maar het kan in het verkeerde keelgat schieten bij kiezersgroepen die de Republikeinen aan hun kant proberen te krijgen, vooral vrouwen, zwarte Amerikanen en latino’s.
