Bij zijn aankomst vanochtend op het vliegveld van Ulaanbaatar kreeg paus Franciscus een bakje gedroogde yoghurt aangeboden. Een traditioneel welkomstgeschenk in Mongolië, waar een flink deel van de 3,3 miljoen mensen tellende bevolking nog altijd een nomadisch bestaan voert.
Franciscus zal er de piepkleine rooms-katholieke gemeenschap bezoeken. Met nauwelijks meer dan 1400 zielen zijn de katholieken een minuscule en vooral jonge kerk. Hun aantal is langzaam gaan groeien toen de regering van Mongolië zich begin jaren 90 losmaakte uit de Russische invloedssfeer en godsdienstvrijheid invoerde.
Aan het hoofd van de katholieke gemeenschap staat de Italiaanse priester Giorgio Marengo, die tot zijn eigen verbijstering vorig jaar door paus Franciscus tot kardinaal werd gemaakt. Met zijn 49 jaar is hij de jongste van alle kardinalen. Hij is al twintig jaar als missionaris actief in Mongolië.
Al vanaf het begin van zijn pausschap in 2013 kiest Franciscus geen voor de hand liggende bestemmingen voor zijn reizen. Hij vermijdt de westerse hoofdsteden en is zelfs nog nooit teruggekeerd naar zijn eigen land Argentinië.
Zijn reisdoelen zijn gebieden waar katholieken in de minderheid leven of zelfs in verdrukking, of waar oorlogen het leven van de mensen heeft verwoest. Azerbeidzjan, Irak, Kazachstan, Bahrein, de Verenigde Arabische Emiraten, Zuid-Sudan; het is maar een greep van de landen die de paus in de afgelopen jaren heeft bezocht. Hij wil zo de kleine katholieke gemeenschappen steunen en benadrukken hoe christenen en mensen van andere godsdiensten goed met elkaar kunnen samenleven.
In Mongolië is ongeveer de helft van de bevolking boeddhist. Verder zijn er sjamanisten (een natuurreligie), moslims, joden en protestantse christenen. Tijdens zijn bezoek zal de paus aanwezig zijn bij een oecumenische en interreligieuze bijeenkomst met leiders van dertig verschillende godsdiensten en christelijke kerken. Bij die bijeenkomst wordt ook een Russisch-orthodoxe delegatie verwacht, waardoor mogelijk de moeizame relatie met Moskou wat verbeterd kan worden. Misschien zullen er ook Chinese katholieken bij zijn. Dat laatste zou voor deze paus heel erg welkom zijn.
Want Mongolië mag dan een inspirerend land zijn wat betreft missie en evangelisatie, het ligt ingeklemd tussen de Russische Federatie en China. Los van de tot nu toe weinig succesvolle pogingen van Franciscus om te bemiddelen in een vredesproces tussen Rusland en Oekraïne, is tijdens dit bezoek de blik van de paus vooral op China gericht.
Nog nooit is er een paus in Rusland of China geweest, maar sinds vandaag is er in Mongolië een paus op de drempel van China. Het is één van de diepste wensen van Franciscus om China te mogen bezoeken. Een persoonlijke wens, omdat hij als jezuïet behoort tot de orde die in de zestiende en zeventiende eeuw de eerste missionarissen naar China stuurde.