Port-au-Prince is in paniek”, sms’te een vriend in de Haïtiaanse hoofdstad me.
Inwoners van Petionville, een rijker deel van de stad, zijn geschokt na hun meest gewelddadige dag tot nu toe in de spiraalvormige veiligheidscrisis van het land.
Meer dan een dozijn met kogels doorzeefde lichamen lagen op straat – de slachtoffers van de laatste bende-razernij.
Naast de moordpartij in de vroege ochtend werd ook het huis van een rechter aangevallen – een duidelijke boodschap aan de elites van het land die strijden om de macht. Dit alles in wat zogenaamd het veilige deel van de stad is.
De uitvoerend directeur van Unicef, Catherine Russell, noemde de situatie in Haïti “gruwelijk” en vergeleek de wetteloosheid met de post-apocalyptische film Mad Max.
Het recente geweld in Port-au-Prince herinnert ons er zeker aan, als dat al nodig was dat Haïti dichter bij anarchie dan bij stabiliteit blijft.
In die malaise schatte de VN ook dat door de sluiting van zoveel ziekenhuizen in de hoofdstad zo’n 3.000 zwangere vrouwen het risico liepen te moeten bevallen zonder kraamzorg.
We bezochten de kraamafdeling van het openbare ziekenhuis van Cap Haïtien. De eerste kreten van Baby Woodley, nog maar een dag oud, waren dezelfde als die van kinderen die overal geboren werden: om eten en om troost.
Maar zoals de meeste kinderen die daar worden geboren, zal ze opgroeien om te ontdekken dat dergelijke essentiële zaken verre van gegarandeerd zijn in Haïti.
Liggend in een aangrenzend bed was Markinson Joseph herstellende van de bevalling twee dagen geleden van een jongetje. Via een tolk vertelde ze me dat ze haar baby helemaal het land uit zou krijgen als ze de kans kreeg.
“Maar ik en mijn man hebben geen geld om te vluchten”, zei ze.
